در وصف مادر
مادر،
هرگز به خواب نمیروی تا اینکه خواب به سراغ پلکهایم آید،
هیچ گاه احساس راحتی نمیکنی تا اینکه شادمانی را در من نبینی.
...اگر خندیدم، میخندی بدون اینکه دلیلش را بدانی و اگر غمگین شدم گریان میشوی بدون اینکه سبب را دریابی.
قبل از ارتکاب اشتباه، عذرم را میپذیری و پیش از اظهار پشیمانی مرا بخشیده و قبل از عذر خواهی از من در میگذری.
مادر، هر کس از من تعریف کند او را تصدیق میکنی، گر چه مرا پیشوای خلایق و ماه شب چهارده بنامد.
و کسی که مرا بدگویی کند او را دروغگو می پنداری، گرچه اهل عدالت به سود وی شهادت داده و معتمدین او را پاک بدانند.
همیشه تو تنها کسی هستی که به کارهایم مشغول بوده و فقط تو هستی که غم مرا در دل داری
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی